Andrea de Jong (25) studeerde in september 2011 af aan de Hogeschool van Amsterdam met haar opleiding Redactie en Mediaproductie. Deze koffie-addict en taalfreak schreef haar scriptie in Edinburgh, Schotland, voor drie Schotse universiteiten. Hoewel ze nog dagelijks dagdroomt over het halfjaar in dit prachtige land, staat ze sinds haar afstuderen te springen om aan de slag te gaan. ‘Schrijven wil ik.’
Lijstje 46 met agendapunten en websites gesaved. Wat ik de afgelopen dagen wel vaker denk, komt nu ook weer naar boven: ik ben bijna drukker zonder baan dan met. Mijn dagen vliegen om met mails sturen, websites en vacatures checken, telefoontjes plegen, profielen en website updaten, mensen toevoegen op Facebook, LinkedIn en Twitter, en mijzelf, of in elk geval mijn schrijfkwaliteiten, aanbieden.
Het is de eerste drie weken best leuk, al dat netwerken, workshops volgen, borrels bijwonen en nieuwe kennis(sen) opdoen. En vooral het uurtje – of twee – langer slapen bevalt goed, begrijp me niet verkeerd. Maar ook dat gaat op een gegeven moment vervelen. Helemaal als je de urgentie begint te voelen van het solliciteren. En na de zoveelste verzonden sollicitatiebrief, denk je: heeft het nog zin? Een beetje moe word je er wel van.
Soms slaat de twijfel over de kwaliteit van mijn brief toe. Maar dan denk ik aan oktober vorig jaar, toen ik toch een paar leuke gesprekken heb gevoerd. En dat juist mijn brief reden was voor beide gesprekspartners mij uit te nodigen. ‘Catchy, afwijkend en ik zie dat je ambitie hebt’, kreeg ik te horen. Nou, ambitie heb ik zeker! En de gesprekken waren op zijn minst leuk. Toch ging de job bij beide werkgevers naar iemand met meer ervaring. Tja, die reden voor afwijzing kan ik als starter inmiddels dromen.
Ik kreeg van één gesprekspartner een goede tip. ‘Neem eens contact op met een ex-collega van mij, ook bij een communicatiebureau. Daar zou je perfect passen.’ Great! Doe ik. Diezelfde dag nog gebeld. ‘We hebben momenteel geen vacature, maar we slaan je CV op in ons bestand en houden je zeker in gedachten!’
Twee weken later zie ik tot mijn enorme blijdschap dé droombaan bij hetzelfde aangeraden bureau. Een knaller van een verzonden brief en een week later, ontvang ik een excuusmail; de vacature had nooit online mogen staan, hij is al intern vervuld. ‘Veel succes met het zoeken naar een nieuwe baan.’
In november stond me toch ineens iets leuks te wachten: ik mocht twee maanden schrijven op de redactie van Nobiles Magazine. Een leuke, leerzame tijd, en ironisch genoeg schreef ik over en voor mensen die, precies als ik, aan het begin staan van hun carrière en dat waarschijnlijk ook wel eens pittig vinden.
Begin maart ben ik met een tijdelijke baan begonnen bij RTL, wat natuurlijk fantastisch is. Even lekker aan de slag! Al voel ik gezonde spanning, verbitterd ben ik zeker niet. Mijn eigen bedrijf groeit inmiddels met kleine stappen, al sta ik altijd open voor meer mooi schrijfwerk, en ik realiseer me dat ik verre van de enige starter ben die ‘in between jobs’ is. Wie volhoudt, wordt uiteindelijk beloond. Right?
Dit blog is geschreven voor Nobiles van TMG. Nobiles is helaas in 2012 opgeheven.
